براساس گزارشات سازمان جهانی بهداشت WHO، 

۱۲ تا ۱۵ درصد از زوجها در تمام دنیا از جمله گرجستان از ناباروری رنج می برند.

 

اگر شش ماه از مقاربتهای محافظت نشده و منظم شما می گذرد و هنوز حامله نشده اید بهتر است با متخصصین ما تماس بگیرید.

ابتدا ما بیمارانمان را برای رسیدن به حاملگی طبیعی کمک می کنیم، ولی اگر شرایط جسمانی آنها مانع از این موضوع شود، مداخله با استفاده از تکنولوژی کمکی تولید مثلی (ART) را پیشنهاد می دهیم:

 

• القاء تخمک گذاری
• تلقیح داخل رحمی (IUI) و تلقیح عمیق رحمی (DUI) با اسپرم همسر یا اسپرم اهداء کننده
• لقاح آزمایشگاهی (IVF)
• تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم
• آسپیراسیون یا مکش اسپرم
• تشخیص ژنتیکی پیش از کاشت (PGD) و غربالگری ژنتیکی پیش از کاشت (PGS)
• منجمد کردن تخمک، اسپرم و رویان
• برنامه های اهداء اسپرم و تخمک و رحم اجاره ای

 

زنان از همان ابتدای زندگی با ۷-۵ میلیون تخمک بدنیا می آیند که فقط ۵۰۰ هزار عدد از آنها به هنگام بلوغ باقی می مانند و وجود ۱۰۰۰ سلول نشانه شروع یائسگی است.

 

در بعضی موارد زنان سلولهای تخم یا تخمکشان را خیلی زودتر و سریعتر (مثلاً در سن ۲۰ سالگی) از دست می دهند، بیماری که تحت عنوان نقصان زودرس تخمدان شناخته می شود. تغییر در کیفیت تخمک که در هر فرد متفاوت است، تا حد زیادی با سن زن تعیین می شود. این تغییرات بعد از سن ۳۵ سالگی به سرعت افزوده می شود و شانس حاملگی طبیعی را کاهش می دهد.

درزوجهایی که موارد مشابهی از ناباروری در خانواده آنها دیده می شود، تشخیص ناباروری بسیار با اهمیت است. در چنین مواردی یک قرار ملاقات به موقع با پزشک و تشخیص صحیح، پیش شرط های مهمی برای درمان موفق هستند

ناباروری زوجها می تواند هم از فاکتورهای مردانه و هم زنانه نشات بگیرد. در مورد ناباروری مردان، لقاح آزمایشگاهی (IVF) با استفاده از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم موفقترین شکل درمان است. نخستین پله برای درمان موفق در یک زوج، آزمایش مفصّل هر یک از آنهاست.

 

تعیین عملکرد تولید مثلی یک زوج،و انجام ازمایشات مربوطه  ما را در تشخیص علت پنهانی ناباروری و بیان استراتژی موثر درمان، یاری خواهند داد.

موفقیت در تشخیص ناباروری و درمان به تجهیزاتی وابسته است که آزمایشهای مربوطه را انجام می دهند.

تامین تجهیزات و حمایت تکنیکی موجود در مرکز گرجی-آمریکایی پزشکی تولید مثل و همچنین مهارت متخصصین، این توانایی را به ما می دهد تا تشخیص دقیقی از علت ریشه ای ناباروری داشته باشیم و درمان متناسب را پیشنهاد دهیم.

 

برای تشخیص ناباروری موارد ذیل باید انجام شود:

• مشورت با متخصص ناباروری (زنان-زایمان- تولید مثل)
• هیستروسالپینوگرافی (برای تشخیص انسدادهای احتمالی لوله های فالوپ)
• هیستروسکوپی (برای آزمایش رحم)
• تشخیص هایی بر پایه مافوق صوت
• آزمایش وجود بیماریهای عفونی
• آنالیز منی
• غربالگری های ژنتیکی
• ارزیابی وضعیت سیستم ایمنی